Als je als oudere begint te bewegen, ga je dan ook je geheugen, andere cognitieve functies en intellectuele functies verbeteren? Het antwoord is volmondig ja!

Om het belang van beweging op ons brein uit te leggen verwijzen we naar een studie van professor Art Cramer. Art Cramer ging aan de slag met sedentaire ouderen (of beter gezegd, luiere ouderen). Ze waren niet-dementerend maar zaten de hele dag op een bankje. Met deze ouderen ging hij ‘Brisk Walken’ (heel stevig wandelen) 45 minuten lang, dagelijks gedurende 6 maanden. Uiteraard was hun conditie verbeterd, hun hartfunctie was verbeterd en bijgevolg ook de doorbloeding van het brein. Toch was er in het brein één zone die tegenover alle andere zones meer doorbloed was. Het was de frontale lob, die boven de ogen zit.

Nu, wat is dat juist, onze frontale lob? Onze frontale lob dirigeert vele delen van ons brein en is bijgevolg heel belangrijk. Deze zone draagt dus bij tot onze autonomie en zelfstandigheid op oudere leeftijd. De frontale lob is het laatst klaar in onze aanleg op jonge leeftijd en gaat het eerst achteruit. Onze frontale lob is belangrijk voor motivatie en initiatief. Daarom is het belangrijk om op oudere leeftijd meer te ondernemen en meer uitdaging te zoeken, zo niet gaat onze frontale lob achteruit.

Art Cramer vond dat er één specifieke, belangrijke functie verbeterde: inhibitie (remming).

Waarom is inhibitie (remming) dan zo belangrijk?

We krijgen dagelijks heel wat woorden, zinnen, enz. binnen via vele conversaties en allerhande informatiekanalen. Toch kunnen we niet alles onthouden, we onthouden enkel de dingen waarop we ons focussen door het systeem van inhibitie. Zonder inhibitie (of remming) hebben we dus geen ‘geheugen’. Als we ons voorstellen dat er bij bepaalde mensen met een frontaal letsel (door bv. een auto-ongeval of dementie) geen remming meer is dan kunnen deze personen geen onderscheid meer maken tussen belangrijke en onbelangrijke dingen, alles komt in dezelfde mate binnen in het brein. Dit resulteert in een ‘chaotisch brein’ bij deze personen en leidt tot enorme angst. De verminderde remming zorgt ook voor minder remming van de motoriek. Daarom zien we ook vaker dat dementerende mensen geagiteerd rondlopen. Een misvattende reactie in de zorg is dan ook vaak dat we steeds meer beweging verminderen, wat jammer genoeg nog meer motorische onrust met zich meebrengt.

Een andere functie van de frontale lob is het ‘intern record’. Dit is het vermogen om te weten waarom je doet wat je doet, waarom je ergens bent.., hiermee bouwen we onze voorgeschiedenis op. Als er een dysfunctie is van de frontale lob dan weten we niet meer wie we zijn of waar we zijn.

Art Cramer zag dan ook in zijn studie dat deze functies van het brein fel verbeterden. Als we deze functies van onze hersenen kunnen verbeteren door te bewegen kunnen we ook op oudere leeftijd langer onze zelfredzaamheid behouden en kunnen we langer thuis blijven wonen. Beweging stimuleert ook onze sociale interactie wat ook sociaal isolement, een belangrijke factor in het ouder worden, tegengaat. Hierbij blijft het steeds raadzaam om langzaam op te bouwen en altijd te luisteren naar je lichaam.

We hebben hiermee een klein aspectje beschreven de talrijke gezondheidsvoordelen van aerobe beweging!