“Het is moeilijk !”

“hoe lang gaat de Covid19 crisis nog duren?”

“ik hou dit niet meer vol, ik wil buiten komen zonder angst, …”

Deze uitspraken hoor ik vaak de laatste weken. Een bizarre tijd waarin sociaal contact tot het absoluut noodzakelijke moet beperkt worden en mensen meer dan ooit op zichzelf of een kleine selecte bubbel zijn aangewezen. Net zoals dat gaat met vele dingen beseffen we pas wat we hadden op het moment dat we het verloren zijn. Dit geeft een gevoel van gemis; een leemte.

De realiteit staat ver af van onze oorspronkelijke verwachtingen: de feestjes, communies, vakanties , …

Alles is in het water gevallen en de toekomst is nog onzeker. Het gevolg hiervan is dat we gaan klagen. Eerst en vooral over de situatie, dan over de mensen die zich niet houden aan afspraken, dan over onze kinderen, onze partner, etc

Hier wordt niemand blij van !

Zie deze periode als een opportuniteit, een manier om te groeien als mens. Probeer jezelf eens onder de loep te nemen in plaats van je aandacht naar buiten te richten en plezier te vinden in afleiding. Vermits we toch zoveel mogelijk in ons kot moeten blijven is dit het ideale moment.

In mijn eerste blog heb ik jullie gevraagd om jullie gedrag te observeren om patronen beter te kunnen herkennen. De tweede opdracht gaat meer over het observeren van jullie gevoelsleven. Wat is de dieperliggende behoefte onder dat klagen? Wat levert het je op?

Ik geef toe: vaak hebben we het gevoel dat klagen verbinding schept en dat we in hetzelfde schuitje zitten. Soms lucht het op en zijn we even ons ei kwijt.  Maar meestal leidt het tot niets en voelen we ons nadien ook niet beter.

Hoe kom je er nu achter welke behoefte er schuilgaat achter dat klagen?

In de eerste plaats is het belangrijk dat je met een open blik en volle aandacht durft te kijken naar de omgeving maar ook naar jezelf. Definieer jezelf niet te snel als  ‘dit ben ik nu eenmaal ‘ en probeer je innerlijke kritische stem te parkeren aan de zijlijn in plaats van blind te volgen.

Durf nee te zeggen en voel je hier niet schuldig over. Hoe beter jij je grenzen aangeeft, hoe groter de kans dat de anderen deze zullen respecteren. Zelfs als je jezelf er in het begin ongemakkelijk door voelt. Hoe meer je probeert aandacht te hebben bij wat voor jou op dat moment juist voelt, hoe gelukkiger je jezelf zal voelen op elk moment en hoe minder reden tot klagen je zal hebben.

Veel mensen denken dat geluk iets is dat moet nagestreefd worden, een doel op zich. Er zijn honderden boeken geschreven over dit onderwerp. Geluk zit niet in de bestemming maar in de reis er naartoe.

Probeer met volle aandacht elk moment te vangen en de dag zal een stuk aangenamer verlopen !